Primjena novog načina organizacije i oblikovanja prostora društvene zajednice u sredini koja ima naznačene smjernice razvoja, a ujednačenu i determiniranu urbanističku teksturu, u slučaju Vrtnog grada Petrinja znači prvenstveno pokušaj suvremene interpretacije i podizanja na novu razinu vrijednosti koje se za tu sredinu smatraju karakterističnim. Naselje je planirano s težnjom da vizualno bude prepoznatljiv marker, oblikovano kao suvremena interpretacija tradicionalnog (kosi krovovi, organizacija okućnice i sl.), a artikulira se u odabranoj urbanističkoj koncepciji koja preferira nadovezivanje na individualno stanovanje i stanovanje manje gustoće. Iz čitavog područja obuhvata omogućeni su daleki pejzažni pogledi prema okolnim brdima, a opći imidž naselja teži sintezi kvaliteta prirodnog i urbanog ambijenta (niska izgradnja, rahlost i fluidnost koncepta, važni prateći nestambeni sadržaji u obliku višefunkcionalnog sportskog i kulturnog centra, restorani, kafići uz šetališta, društveni i kulturni klubovi, pomno tretirane pješačke površine, brojne mogućnosti vanjske rekreacije u blizini življenja u obliku biciklističkih i rekreacijskih staza i sl.). Afirmira se stambena zona slojevitog i „pametnog“ urbanog prožimanja, atraktivan i ugodan no visoko organiziran prostor koji prejudicira potrebe zajednice. Specifičnom sintezom dokazanih povijesnih uzoraka i potencijala lokacije ovaj projekt nudi inovativno stajalište prema problematici stambene organizacije.
2010.
Petrinja